Mam teorię, dlaczego gapienie się na "lustrzankę" sprawia mi taką przyjemność. Otóż być może dlatego, że umysł odbiera to jako literki, ale nie stara się czytać i się nie męczy.
To, co wystaje nad pudełkiem na zdjęciu poniżej to płatek ze sztucznego kwiatka pierwotnie niebieskiego, obklejony papierem toaletowym i pociągnięty na biało farbą akrylową. Nadal eksperymentuję sobie z papierem WC, takim najzwyklejszym, szarym. Fajna fakturka:)
Natomiast to, co wystaje nad pudełkiem na TYM zdjęciu, to lampka choinkowa z łańcucha, którego kabelki pogryzły króliki. Naprodukowały mi tym samym sporo elementów do kolażów. Lampka oświetla gniazdo bezczelnego ptaka o imieniu Eko:
...który brzydko mówi:
Koncepcja ptaka była inna, tutki z papieru do niszczarki miały stanowić tylko stelaż obwinięty papierem toaletowym:), ptak miał być gruby, a wydźwięk całej pracy zupełnie inny... Ale jak zobaczyłam, że literki na nim układają się w napis "eko", skapitulowałam. Brzydki napis to litery uzyskane z paczki pocztowej i rozbrojonego kalkulatora.Cdn.;)
4 komentarze:
Ptaszor cuuudny!!!! Niesamowicie inspirująca praca :)))))
Tak jak lubię gry słów, tak podoba mi się Twoje tworzenie tworzywa.
Jak i rezultaty tychże twórczych eksperymentów z materiałem.
Pozdrawiam z sympatią
jak to się stało, że nie ma tu mojego komentarza?
nie wiem, czyste niedopatrzenie;)
obawiam się, że u mnie czeka na ciebie wyróżnienie...
Patrzenie na Twoje lustrzane literki również mi sprawia przyjemność, ale niestety mój umysł stara się to czytać :D W każdym razie- podoba mi się bardzo :)
Pozdrawiam :)
Prześlij komentarz